Międzynarodowy Dzień Dziecka – historia

Oficjalnie święto ma zaledwie 65 lat. Pierwsze wzmianki o nim pojawiały się już w okresie międzywojennym XX wieku. W 1924 roku obradująca w Genewie Liga Narodów przyjęła Deklarację Praw Dziecka, w której podkreślono, że każde dziecko ma prawo do normalnego rozwoju i opieki, a „ludzkość powinna dać dziecku wszystko, co posiada najlepszego".

Nie ma jednak jednej, konkretnej daty obchodzenia tego święta, tak jak i nie ma też organizacji, która jednoznacznie mogłaby być uznana za pomysłodawcę Międzynarodowego Dnia Dziecka. „Przyznają się" do niego różne instytucje.

Sukces (Międzynarodowy Dzień Dziecka) ma wielu ojców

Z pewnością idea ustanowienia Dnia Dziecka ma związek z dramatem drugiej wojny światowej, której ofiarami były też miliony dzieci. Niektóre źródła podają, że pomysłodawcą Międzynarodowego Dnia Dziecka była Światowa Federacja Kobiet Demokratycznych. W 1949 roku postulowała, aby ustanowić święto, którego celem byłoby szerzenie wśród ludzi świadomości tego, że dzieci trzeba chronić przed okrucieństwem wojny i głodu.

Oficjalnie Międzynarodowy Dzień Dziecka ustanowiono w 1954 roku. Była to decyzja Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, które ustaliło, że na świecie potrzebne jest święto, w którego trakcie upowszechniana byłaby wiedza o prawach dziecka.

Od tego momentu Międzynarodowy Dzień Dziecka świętowany jest na świecie 20 listopada, w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka oraz Konwencji o Prawach Dziecka. Zgromadzenie Ogólne w swojej rezolucji uznało jednak, że każde państwo może organizować własne obchody w dniu, który uzna za właściwy. Stąd w niektórych krajach obchody Dnia Dziecka powiązane są z innymi uroczystościami i święto może przypadać w innym terminie.

Po zakończeniu wojny Dzień Dziecka powrócił do kalendarza świąt, ale nie stało się to zaraz w 1945 roku. Za początek obchodzenia święta uznaje się 1952 rok, kiedy to z udziałem dzieci zorganizowano akcję zbierania podpisów pod tzw. apelem sztokholmskim, popierającym politykę ZSRR.

Komunistyczne władze Polski i innych krajów bloku wschodniego postanowiły świętować Dzień Dziecka 1 czerwca, odcinając się od daty Międzynarodowego Dnia Dziecka, co było podyktowane ideologią walki z kapitalizmem. Z czasem jednak polityka zeszła na dalszy plan i dziś święto to ma ciepły, rodzinny charakter. Jest to dzień zabawy i radości, wolny od zajęć szkolnych – odbywają się zawody sportowe, pikniki rodzinne lub wycieczki.

Od 1994 roku obraduje również w Dniu Dziecka Sejm Dzieci i Młodzieży. Polega na tym, że młodzież zasiada w sali plenarnej Sejmu, podejmuje uchwały i rezolucje dotyczące ich spraw. Za przykładem Polski poszły inne kraje i „dziecięce" parlamenty są także w Wielkiej Brytanii, Portugalii, Francji.

Międzynarodowy Dzień Dziecka: co kraj to obyczaj

Tak jak różne są daty Dnia Dziecka, tak różne są także sposoby jego obchodzenia. We Francji wypada 6 stycznia i jest powiązany z Dniem Rodziny. Rodzice i dzieci zasiadają do uroczystej kolacji, podczas której jedzą m.in. ciasto z "wróżbami". W Japonii Dniem Dziecka jest 5 maja, chociaż świętują wówczas tylko chłopcy. Ojcowie robią z synami flagi w kształcie karpia (symbol siły i odwagi) i wieszają je na drzwiach. Japońskie dziewczynki mają swój dzień 3 marca, kiedy to przygotowują wystawy lalek w tradycyjnych strojach i piją specjalny napój ryżowy. W Turcji Dzień Dziecka obchodzony jest 23 kwietnia - dzieci tańczą, śpiewają i puszczają latawce, ubrane w narodowe stroje.